Moja racja jest najmojsza, czyli wolność słowa po turkowsku

Gdy coś się nie udaje najlepiej poszukać winy… poza własnym podwórkiem. Postraszyć, kazać podpisać oświadczenie o narzuconej treści - takie metody od pewnego czasu stosuje wobec redakcji iturek.net burmistrz miasta Turku, Romuald Antosik, po każdym materiale, który dla miasta zdaje się być niewygodny. Kolejny przykład pochodzi zaledwie sprzed kilku dni.

Domaganie się podpisania oświadczenia, w którym zapisano, że „sytuacja nigdy więcej nie będzie miała miejsca i nie będę przedstawiać Miasta Turek w negatywnym świetle”, uznać należy za próbę ograniczenia kontrolnej funkcji prasy. Nie mamy bowiem wskazówek, co zdaniem burmistrza jest bądź nie jest rzucaniem negatywnego światła. Celem funkcji kontrolnej jest przede wszystkim kontrolowanie poczynań osób aktualnie sprawujących władzę oraz informowanie o tym szerszego grona społeczeństwa. Dzięki temu mamy możliwość oceny poszczególnych osób pełniących funkcje publiczne. Analiza orzecznictwa Europejskiego Trybunały Praw Człowieka, jak i sądów krajowych w takich państwach, jak Polska, Niemcy czy Francja prowadzi do wniosku, że za podstawowe kryterium rozstrzygania konfliktu: wolność prasy a ochrona prywatności należy uznać wkład opublikowanego materiału prasowego w debatę prowadzoną w interesie publicznym. Sprawa parku miejskiego, rewitalizowanego przy udziale środków z budżetu miasta, a więc ze środków publicznych, jak najbardziej powinna być naszym zdaniem przedmiotem publicznej dyskusji.

Już wyjaśniamy - w sytuacji związanej z rewitalizacją parku miasto wydawało swoje oświadczenia. Kierownik robót natomiast - na co mamy dowody - sam poprosił redakcję o możliwość wypowiedzenia się, po czym - być może również wezwany przez burmistrza podobnym pismem - podpisał dokument, w którym twierdzi, że został cynicznie wykorzystany. Kierowaliśmy się w tej sprawie niczym innym jak starożytną paremią „audiatur et altera pars”, czyli tym, że należy wysłuchać również drugiej strony.